Prva dopisnica prošla je kroz poštanske kanale Austrougarske monarhije 1. oktobra 1869. godine.
Ideja o stvaranju dopisnice potiče od profesora Emanuela Hermana, profesora ekonomije iz Beča, koji u januaru 1869. godine objavljuje članak koji će rezultirati pojavom prve dopisne karte. U svom članku profesor Herman navodi da vrijeme i trud potrebni za pismo ne odgovaraju uvijek važnosti i obimu poruke koja se prenosi. Istovremeno preporučuje jednostavniji i jeftiniji model za prenošenje kratkih poruka.
Pošta je s oduševljenem prihvatila ovu ideju. Iste godine u oktobru poslata je prva dopisna karta (Correspondenz – karte).
Prve dopisnice štampane su u ogromnom tiražu i dostavljene širom Austrougarske monarhije. Službenicima je naloženo da s dopisnicima postupaju kao i s pismima. Postojala je i mogućnost preporučenog uručenja. Kako je pošta, posebno u većim gradovima, uručivana i više puta na dan, dopisnice su omogućile da se jeftino može ugovoriti posao ili sastanak istog dana.Samo prvog dana prodato je čak 10 000 dopisnica, a prvog mjeseca 1, 4 miliona! Uspjeh je bio izuzetan. Mnoge evropske poštanske uprave naredne godine uvode dopisnice u svoje sisteme.
Dvije godine nakon što je poslata prva dopisna karta “rođena” je razglednica – dopisnica sa slikama. Već 1895. godine dopisne karte postaju šarene i s različitim motivima.
Poštanski rječnik dopisnicu definiše kao pošiljku mase do 20 grama izrađenu od kartona ili čvrstog papira u obliku pravougaonika. Desna polovina prednje strane dopisnice namijenjena je za adresu primaoca, označavanje poštarine i službene oznake. Poleđina i lijeva strana prednje strane namijenjeni su za saopštenje.
Dopisnicama se smatraju sve vrste razglednica i čestitki, ukoliko su u dimenzijama predviđenim za ovu vrstu pošiljke.
